Takie są składniki portretu, takie są przesłanki autorytetu. Można by się teraz zastanowić nad korektu- rami i uzupełnieniami, które do tego wytworzonego w Grecji modelu wprowadziły epoki późniejsze. Z całości modelu chyba nie zrezygnowano, ale rozważanie tego to nie nasza w tej chwili sprawa.Kształtowanie się autorytetów naukowych i próby sformułowania reguł tego zjawiska pozostają ciągle kwestią otwartą, podobnie jak sprawa przemian, a zwłaszcza postępu w nauce. Zamiast bowiem szukać odpowiedzi na pytanie, jak i dlaczego dana teoria została uznana, próbujemy wyjaśnić kwestię, dlaczego dany człowiek, twórca tej teorii, został wyróżniony, jakie uwarunkowania i okoliczności pozwoliły mu osiągnąć mniej lub bardziej wyjątkową i uprzywilejowaną pozycję w nauce. Aby tę kwestię wyjaśnić, sięgamy po argumenty typu: ten człowiek stworzył przełomowe dzieło, miał wielu naśladowców lub wielu uczniów.
